หมายเหตุ
โพสต์นี้ผมจะอธิบายสูตรการสร้าง "ลูกเนรคุณ"
ในกรณีที่คุณเป็นพ่อแม่มีลูกเนรคุณไม่รักดี
ผมขอเตือนว่าคุณไม่ควรจะอ่าน
เพราะผมเชื่อว่าจะต้องมีคนมาโวยวายว่าผมให้ท้ายเด็กครับ
-------------------------------------------
ก่อนอื่นเรามานิยามคำว่า "ลูกเนรคุณ" ก่อน
ถ้าจะให้เจาะจง "ลูกเนรคุณ" จะหมายถึง
ลูกที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีโดยพ่อแม่
แต่พอโตมาแล้วกลับไม่ดูแลพ่อแม่เพื่อตอบแทนบุญคุณ
ซึ่งตรงนี้มันจะมีประเด็นอยู่ว่า
คุณจะนับบุญคุณเป็นเรื่องตั้งแต่การให้กำเนิดหรือไม่?
หรือนับเฉพาะแค่เรื่องการเลี้ยงดูอย่างเดียว?
ถ้าเขาถูกเลี้ยงดูมาไม่ดีแล้วเขาทอดทิ้งพ่อแม่
จะหาว่าเนรคุณได้หรือไม่?
ซึ่งตรงนี้นะ มันเป็นเรื่องไม่ตายตัว
ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะถือวาทะกรรมชุดไหนเป็นคุณธรรม
ในตรงนี้ผมเลยจะมาหาจุดร่วมง่ายๆเพื่อพูดต่อคือ
"ลูกเนรคุณ" คือลูกที่
"โตมาแล้วเมินเฉยไม่ใส่ใจพ่อแม่"
และจะมาอธิบายหนึ่งในกรณี
ที่อาจทำให้เขาโตมาแล้วเป็นอย่างนั้นครับ
----------------------------
สิ่งหนึ่งที่คนเป็นพ่อแม่ทุกคนควรจะทำความเข้าใจก่อนคือ
ลูกของคุณ .......... ไม่ใช่ Mini คุณ
ถ้าเราเอาแต่เรื่อง DNA อย่างเดียว
เด็กคนหนึ่งจะเป็น 50% ของพ่อ
และ 50% ของแม่
ไม่ได้เป็น 100% ของทางฝั่งใดฝั่งหนึ่ง
และเมื่อเขาเติบโตขึ้นมา
สภาพแวดล้อมของเขาจะเป็นสิ่งที่สร้างอัตตาความเป็นตัวตนของเขามา
----------------------
สมมุติว่า 30% ของเขานั้นคือสิ่งที่ถูกสร้างมาโดยสังคม
และมันไม่ได้เป็นสิ่งที่พ่อแม่นั้นมีร่วมด้วย
มันก็จะมีประเด็นอยู่ว่า
คุณปฏิบัติกับสิ่งที่เป็น 30% ของลูกคุณนั้นอย่างไร
ถ้าเราจะยกตัวอย่างเด็กรุ่นเก่ากว่านี้หน่อย
อาจจะมีคนที่ฟัง เพลงร็อค
อยากเป็นนักดนตรีเพลงร็อค
พอพ่อแม่เห็นดังนั้น
เลยเกิดจริตว่าฉันจะฟูมฟักลูกให้เป็นนักดนตรีแบบที่เขาฝัน......
...........
..........
.......
.....
....
..
............................ เลยให้ไปเรียนเปียโน
หรือถ้าจะเอาสายเต้น
ก็จะมีบัลเลต์กับนาฏศิลป์ไทย
แล้วถ้าจะเป็นพ่อแม่ที่หนักกว่านี้หน่อย
ก็จะมีพวกคนที่มาบอกว่า
เพลงร็อคฮิปฮอปอะไร "ทำอะไรไร้สาระ"
........ ซึ่งใช่ครับ ........ มันเป็นเรื่องที่ทำเพราะความหวังดี
แต่มันอาจจะเป็นเรื่อง [ไม่ใช่] สำหรับตัวเด็ก
และสิ่งที่คุณทำมานั้น
มันคือ "การปฏิเสธตัวตน" ของเขาครับ
------------------------------------
ต่อให้คุณจะถือว่าตัวเองเป็นพ่อแม่
แต่มนุษย์ทุกคนนั้นมีพื้นที่ของตัวเอง
ที่ไม่ต้องการให้คนไม่เกี่ยวข้องมารุกล้ำ
และไม่ต้องการให้คนอื่นมาปฏิเสธความรู้สึกส่วนตน
สมมุติว่าคุณเป็นคนชอบฟังเพลงคลาสสิค
แล้วมีคนมาบอกว่าไม่ชอบเพลงคลาสสิคเพราะฟังไม่รู้เรื่อง
แล้วคนๆนั้นมาบอกให้คุณฟังเพลงเพลงแจ๊สแทน
ทั้งๆที่คุณไม่ได้ชอบ
สำหรับคุณแล้ว
คนๆนั้นเป็นคนที่นอกจากจะปฏิเสธการเป็นตัวตนของคุณแล้ว
ยังมายัดเยียดสิ่งที่คุณไม่ได้ชอบมาให้ต่างหาก
ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว
พอเจอคนอย่างนี้ คุณแค่เดินหนีไป ไม่ต้องมายุ่งกันอีกก็จบ
............
....
..
.
.
............... แต่ลูกของคุณไม่สามารถหนีคุณได้ครับ
คือ .......... มันจะมีคนที่เข้าใจอยู่ว่า
ตัวอย่างที่ผมว่าไปด้านบนนั้นเป็นเรื่องไม่ดี
.................. แต่ทำกับลูกตัวเองได้หน้าตาเฉย
........ โดยการอ้างความเป็นพ่อแม่
โดยเฉพาะกับพวกคนที่ถือคติว่า
"เป็นพ่อแม่ลูกกัน เราพูดกันได้ทุกเรื่อง"
*แต่*
ไม่ได้ยอมรับกับการเป็นตัวตนของลูกตัวเอง
แล้วก็ไม่ได้รู้ตัวกันเลยว่า
ตัวเองได้วางตนเป็นปฏิปักษ์กับลูกตัวเองแล้ว
เพราะสิ่งที่จะพูดกัน
มันจะกลายเป็นการเอาความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่
ไปโยนใส่ลูกฝ่ายเดียว
ซึ่งในกรณีนี้นะ
มันไม่ใช่การ "เราพูดกันได้ทุกเรื่อง"
แต่มันคือ *การยัดเยียดตัวเองให้คนอื่นฝ่ายเดียว*
และ "บุญคุณในความเป็นพ่อแม่" นะ
........ มันไม่สามารถเอามาใช้หักล้างตรงนี้ได้
เพราะ **ไม่ว่าคุณจะมีบุญคุณกับเขาเท่าไหร่**
มันก็ไม่ได้เปลี่ยนครับว่า
ตัวตนของคุณนั้นเป็นแรงกดดันที่สร้างความทรมานให้กับเขา
------------------------------------
แล้วสิ่งที่จะตามมาต่อก็คือ
ยิ่งคุณปฏิเสธ 30% ของเขามากเท่าไหร่
เขาก็จะยิ่งเกลียดคุณมากเท่านั้น
ทำให้ความเป็นตัวตนของพ่อแม่
ที่เดิมทียึดที่ 70% นั้น
ได้กลายมาเป็นสิ่งที่สร้างความอึดอัดทรมานแทน
ทำให้ 70% นั้นลดลงเรื่อยๆ
60 50 40 30 ........ จนมันเหลือ 0
นั่นก็คือสถานการณ์ที่
ตัวตนของคุณไม่ได้มีค่าทางจิตใจกับเขาแล้ว
จนเกิดกลายเป็น "คนเนรคุณ" ขึ้นมา
......... ซึ่งวิธีการที่จะทำให้มันไม่ลดนะ .........
ถ้าแค่พูดก็ง่ายนิดเดียว ........... คืออย่าไปปฏิเสธตัวตนส่วนนั้นของเขา
พยายามทำความเข้าใจมันก่อน
แล้วมาพูดกัน
*อย่าทำให้ตัวตนของคุณเป็นสิ่งที่สร้างความทรมานให้กับเขา* ครับ
-----------------------
ซึ่ง 30% ที่ว่านะครับ
ก็เข้าใจกันว่า มันมีรวมถึงเรื่องไม่ดี
อย่างการดื่มเหล้าเสพยาด้วย
พ่อแม่ที่หวังดีถึงได้ห้าม
.................... แต่ ...................
ดันไม่ได้หาของอย่างอื่นที่เขารับได้
มาใส่ในช่องว่างนั้น
อย่างพวกเด็กติดเกมนี่ก็เป็นกลุ่มนี้
คือการเล่นเกมเกินควรนะ เรารู้กันว่ามันไม่ดีอยู่แล้ว
แต่มันคือความเป็นตัวตนของเขา
ที่เขาอยู่ด้วยแล้วมีความสุข
ซึ่ง "ความรักของพ่อแม่" นะ ...........
...... มันไม่ได้เป็นสิ่งที่นำความสุขมาให้เขาได้เสมอไป
ก็อย่างตัวอย่างที่เล่าไปด้านบนนั้น
คือมันจะมีเรื่องที่เป็นการยัดเยียดเข้ามาด้วย
ถ้าคุณเอาเกมออกไปจากเขา
30% ที่เป็นความสุขนั้นหายไปไม่พอ
ที่เหลืออีก 70% ก็มีแต่สิ่งที่มากดดันเขา
จนกลายมาเป็นตัวสร้างความทุกข์ให้เขาแทน
----------------------------
ทีนี้ คุณคงจะถามว่า
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่ามีอะไร
ที่จะเอามาใส่ใน 30% ของเขาได้
ผมขอเตือนว่า
นี่เป็นเรื่องที่คุณควรทำตั้งแต่ตอนที่เขายังเด็ก
ถ้าเขาเป็นวัยรุ่น มันจะสายไปแล้ว
คือการให้เขาลองทำอะไรหลายๆอย่าง
แล้วให้เขาเลือกเอาเองว่าอะไรที่เขาทำแล้วเขามีความสุข
อะไรที่เขาทำแล้วอึดอัดก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน
คือการปล่อยให้เขาหาสิ่งที่
มาสามารถเติมเต็ม 30% ในชีวิตของเขาได้ด้วยตัวเอง
**ในขอบเขตที่คุณสามารถสังเกตุการได้**
ถ้าเขาเป็นวัยรุ่นแล้วยังมีช่องว่าง 30% นั้นอยู่
เขาก็จะทำอะไรตามเพื่อนตามคนอื่นเพื่อเติมเต็มมัน
ในจุดที่คุณไม่สามารถควบคุมหรือรู้ได้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ถ้าสังคมที่เขาเข้าไปด้วยเป็นสังคมดีก็ดีไป
แต่ถ้ามันไม่ใช่ ก็จะเกิดปัญหาเด็กเกเรเด็กอันธพาล
อย่างที่เราเห็นกันในทุกวันนี้
------------------------------
"การเอาใจใส่"ที่ดีนะครับ
มันไม่ใช่การมอบทุกอย่างที่เป็นตัวตนของคุณให้เขา
แต่เป็นการสร้างพื้นที่
ที่เขาสามารถเติบโตค้นหาตัวเองขึ้นมา
ได้อย่างไม่มีภัยต่างหาก
เมื่อเขาไม่ได้มีความทุกข์กับตัวตนของคุณ
รู้สึกว่าสิ่งที่คุณมอบมานั้นไม่ได้เป็นอะไรที่ขัดกับความเป็นตัวตนของเขา
เขาก็จะไม่มีความรู้สึกช่างหัวคุณ
ไม่กลายมาเป็นคนเนรคุณที่จะมาทอดทิ้งพ่อแม่อย่างไม่มีเยื่อใยครับ
----------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------
โดยถ้าเราจะเอาเรื่องในปัจจุบันกันหน่อย
ก็จะมีเรื่องประเด็นความจงรักภักดี
ตัวฉันจงรักภักดีถึงขนาดนี้
ทำไมลูกฉันถึงกลายมาเป็นอย่างนี้ได้
ซึ่งอันนี้ผมก็เคยเล่าไปในโพสต์เก่าแล้วว่า
สังคมที่สร้างอัตตาของเขาขึ้นมานั้น
มันไม่ใช่สังคมเดียวกันกับสมัยคุณ
มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วครับ
ที่เขาจะรู้สึกนึกคิดแบบเดียวกับคุณได้
............ เขาไม่ใช่ Mini Me ของคุณครับ
----------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------
ซึ่งผมก็เชื่อนะครับว่า
จะมีพ่อแม่จำนวนไม่น้อยที่ไม่พอใจผม
มาบอกว่าจะมาเชื่ออย่างนี้ไม่ได้
ผมก็อยากจะขอยกตัวอย่าง
"มหาคนเนรคุณ" คนหนึ่ง
ที่ถ้าคุณได้ยินชื่อแล้ว
ถ้าคุณไม่ด่าผมต่อ
อย่างน้อยก็อาจจะเก็บเอาไปคิดบ้างก็ได้ครับ
....................
........
....
...
.
.
.
.............. เจ้าชายสิทธัตถะ .................
พระพุทธเจ้าครับ
-----
.................... คนอะไร ..........................
พ่อแม่ให้ตั้งขนาดนี้แล้ว
ยังหนีไปได้ลงคอ
เพลงร็อค 在 【รวมเพลง】ROCK UNLIMITED | ยาพิษ, สองรัก, เล่นของสูง 的必吃
【รวม เพลง 】ROCK UNLIMITED | ยาพิษ, สองรัก, เล่นของสูง. 1,329,983 views Feb 8, 2020 “ฟังเพลลิสต์ของเราเพิ่มเติมได้ที่ ... ... <看更多>