(กดรีเฟรชก่อนอ่านนิดนึงครับ 😊)
เมื่อวานไปปาร์ตี้ช่องน้าเน็กเลยมีโอกาสได้นั่งคุยกับพี่หนุ่ม มันนี่โค้ช แบบยาวๆ ซึ่งเป็นคนที่อยากพบตัวเป็นๆ มานานแล้ว ได้เรียนรู้หลายอย่างในช่วงเวลาสองชั่วโมง เรื่องหนึ่งที่สะกิดใจคือการเงินและความมั่นคง
หลายคนมักตั้งเป้าการเงินของตัวเองเป็นตัวเลข ซึ่งก็น่าคิดเหมือนกันว่าตัวเลขนั้นลอยมาจากไหน 1 ล้าน 5 ล้าน 10 ล้าน 20 ล้าน 100 ล้าน ตามแต่ฐานปัจจุบัน ใครมีโอกาสมากก็จะตั้งเป้าสูงขึ้นไปอีก พี่หนุ่มเล่าว่า ช่วงหนึ่งเคยตั้งเป้าแบบนี้กับเพื่อนๆ แต่แล้วก็มีเพื่อนทำงานหนักจนป่วยไข้ไปก่อนที่จะถึงเป้าและได้ใช้เงินจำนวนนั้น
มันนี่โค้ชจึงชวนคิดอีกแบบ, โดยบอกให้ลองกดเครื่องคิดเลขว่า ในแต่ละเดือนเรามีค่าใช้จ่ายจริงๆ แค่ไหน (ทุกคนแตกต่างกัน) เราจะเห็นแล้วว่าชีวิตจริงเราต้องการเงินมาจับจ่ายและเลี้ยงดูคนรอบตัวกี่บาทต่อเดือน จากนั้นลองคูณ 12 จะเห็นตัวเลขที่เราจำเป็นต้องมีต่อปี
ถ้าใช้จ่ายเดือนละ 20,000 บาท ปีหนึ่งก็ต้องการ 240,000 บาท
ถ้าใช้จ่ายเดือนละ 30,000 บาท ปีหนึ่งก็ต้องการ 360,000 บาท
ถ้าใช้จ่ายเดือนละ 50,000 บาท ปีหนึ่งก็ต้องการ 600,000 บาท
ก็ลองคูณกันดูจากวิถีชีวิตที่เป็นอยู่
แล้วพักไว้ตรงนี้สักครู่
...
คราวนี้ลองหันกลับมาดูเงินเก็บที่มีอยู่ ก้อนนี่แหละที่จะต้องออมและสะสมให้พอกพูน แต่ประเด็นคือ ไอ้เจ้าก้อนนี้มันต้องเยอะขนาดไหน จุดสิ้นสุดของมันคือตรงไหน
พี่หนุ่มแนะนำวิธีหาตัวเลขความมั่นคง
เงินเก็บที่มั่นคง = รายจ่ายต่อปี x 5 ปี
ถ้าปีหนึ่ง 240,000 บาท ควรมีเงินเก็บ 1,200,000 บาท
ถ้าปีหนึ่ง 360,000 บาท ควรมีเงินเก็บ 1,800,000 บาท
ถ้าปีหนึ่ง 600,000 บาท ควรมีเงินเก็บ 3,000,000 บาท
ถามว่าทำไมจึงเสนอตัวเลข 5 ปี เหตุผลคือมันเป็นระยะเวลาที่มั่นคงพอต่อการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ หรือเลี้ยงดูครอบครัวได้อย่างอุ่นใจพอสมควร พี่หนุ่มบอกว่าตัวเลข 5 ปีนั่นทดไว้เพื่อความอุ่นใจ เพราะอันที่จริงเราก็ยังไม่ได้เลิกทำงาน ยังคงมีรายได้เข้าสม่ำเสมอ ฟังแล้วผมคิดว่าพี่หนุ่มไม่ได้พูดถึงจำนวนน้อยที่สุดที่ควรมี แต่เป็นจำนวนที่ถ้าสะสมได้ถึงก็น่าจะรู้สึกสบายใจได้ระดับหนึ่ง ไม่ต้องทำงานหนักหรือกดดันตัวเองมากไปกว่านั้น
ว่าง่ายๆ คือ ถ้าแตะเพดานนี้ก็แตะเบรกชีวิตได้บ้าง หากไม่มีเพดานเลย เราอาจเผาไหม้พลังงานและเวลาของตัวเองจนหมด เครียด ป่วย ไม่มีเวลาให้เพื่อนและครอบครัว ซึ่งไม่คุ้มกัน
...
ผมฟังพี่หนุ่มแล้วทำให้ได้คิดต่อไปอีกนิดว่า...
พอลองคูณค่าใช้จ่ายต่อปีด้วย 5 ปี เราจะเห็นตัวเลขที่ทำให้ตัวเองได้คิดและวางแผนอะไรหลายอย่าง บางคนเมื่อเห็นตัวเลขอาจตกใจ เพราะเป็นจำนวนที่ไม่น้อย อาจต้องใช้เวลานานในการสะสม ขณะที่บางคนอาจวางแผนชีวิตของตัวเองใหม่ได้ เพราะเงินเก็บที่มีอาจใกล้เคียงหรือเกินไปกว่าตัวเลขนี้แล้ว แต่ก็ยังทำงานเหมือนคนเป็นหนี้ท่วมหัว (จะยิ่งปลอดภัยขึ้นอีกหากมีประกันสุขภาพและชีวิตที่ครอบคลุมพอสมควร)
อีกอย่างที่ตามมาคือ ตัวเลขเงินเก็บที่เราเห็นว่าเยอะนั้นเกิดจากค่าใช้จ่ายต่อเดือนของเรานั่นเอง เราอาจย้อนกลับมาดูที่พื้นฐานว่าพอจะตัดหรือลดค่าใช้จ่ายส่วนไหนได้อีกบ้าง เพื่อลด 'ตัวตั้ง' ในการคูณลง เงินที่ต้องเก็บก็จะน้อยลง เมื่อใช้จ่ายน้อยลงก็จะมั่นคงได้ด้วยตัวเลขที่น้อยลงเช่นกัน
และอีกสิ่งคือ เมื่อเห็นตัวเลขเงินเก็บแล้ว เราอาจถามตัวเองว่าในวันวัยที่ยังมีแรง เราสามารถทำอะไรได้อีกบ้าง มีงานเสริมอะไรอีกที่จะสร้างรายได้เพิ่มขึ้น เพื่อจะได้สะสมเงินออมให้ไปถึงจุดที่มั่นคงได้ก่อนเรี่ยวแรงลดน้อยถอยลง
ลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ สร้างนิสัยออม
เหล่านี้คือการกด pause ชีวิตสักครู่ แล้วมากดเครื่องคิดเลขคิดเรื่องเงินอย่างจริงจัง อาจทำให้วางแผนเงินได้ชัดเจนขึ้น นำมาซึ่งการวางแผนชีวิตว่าจะกิน ใช้ ทำงาน เก็บ มากน้อยแค่ไหน ควรทำอีกหรือทำน้อยลงได้แล้ว ควรลดค่าใช้จ่ายหรือเพิ่มรายได้
มิฉะนั้น เราจะใช้ชีวิตเหมือนกำลังไล่ล่าตัวเลขที่ล่องลอยไร้ที่มา ไม่รู้ว่าทำไมต้องสะสมให้ได้เท่านั้น และเมื่อสะสมได้จำนวนนั้นแล้วก็อาจยังไม่รู้สึกมั่นคงอยู่ดี
...
นั่งคุยกับพี่หนุ่มยาวๆ แล้วทำให้ได้คิดว่า บางครั้งการคิดถึงความมั่นคงที่หมกมุ่นซีเรียสกับตัวเองเกินไปนี่แหละที่เป็นพันธนาการให้เรากลายเป็นคนที่รู้สึกไม่มั่นคงเสียที อย่างบางคนมองว่าต้องมีเงินเก็บระดับที่จะดูแลตัวเองและครอบครัวไปได้อย่างน้อย 20 ปีโดยไม่ทำงาน หรือบางคนอาจวาดฝันอยากเป็นอิสระทางการเงิน มีรายได้เข้าทุกเดือนโดยไม่ต้องทำงานเลย ไปเที่ยวเล่นได้ตามสบาย โจทย์แบบนี้นี่เองที่ทำให้เครียดและกดดัน เพราะมันค่อนข้างเกินจริง (อาจมีคนทำได้ แต่ก็น้อยคน)
ผมชอบวิธีคิดของพี่หนุ่มตรงที่ไม่คิดอะไรเหนือจริงเกินไปนัก อยู่ในระดับที่พอทำได้ โดยไม่ลืมว่า เรายังต้องทำงานอยู่ มีรายได้สม่ำเสมอ พัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ ส่วนที่เป็นเงินเก็บนั้นจึงมีไว้ไม่ใช่เพื่อความมั่นคงระดับคอนกรีตเสริมใยเหล็ก แต่มีไว้เพื่อไม่ชะล่าใจกับชีวิตเกินไป
เมื่อไม่ใช้เรี่ยวแรงเวลาไปกับการสะสมจนหน้าดำคร่ำเครียดก็จะได้มีเวลาผ่อนพัก ทำสิ่งที่รัก และใช้เวลากับครอบครัวมิตรสหาย ให้ชีวิตเป็นชีวิตที่เราชอบ ไม่ใช่ชีวิตที่ต้องวิ่งไล่ล่ายอดเงินตลอดเวลา
แน่นอนว่า การวางแผนการเงินของทุกคนจะง่ายขึ้น แบกภาระน้อยลง หากนโยบายภาครัฐมีการจัดสรรสวัสดิการด้านต่างๆ ในชีวิตที่ดีขึ้นไปอีก ทั้งการศึกษา รักษาพยาบาล ที่อยู่อาศัย ฯลฯ แต่ระหว่างเปลี่ยนแปลงเชิงระบบ แต่ละคนก็คงต้องเอาตัวให้รอดด้วยเช่นกัน
วิธีคิดเรื่องชีวิต การงาน การเงิน มีหลายรูปแบบ แต่ละคนก็เลือกใช้เลือกทำแตกต่างกันไป ฟังพี่หนุ่มแล้วก็ได้สะสมใส่กระเป๋าไว้อีกหนึ่งวิธี แม้จะไม่ทำตาม 100% แต่ผมเชื่อว่า ด้วยวิธีวางแผนการเงินที่เล่ามา เราสามารถนำมาปรับใช้เพื่อวางแผนชีวิตในแบบที่เหมาะกับตัวเองได้ในบางแง่มุม
อย่างน้อย ก็จะตั้งคำถามมากขึ้นเวลาที่เราตั้งเป้ากับตัวเองว่า "ฉันจะต้องมีให้ถึง...บาท"
ผมเองก็จะใช้เวลาช่วงปีใหม่นี้ นั่งลงนิ่งๆ แล้วถามตัวเองว่า ตัวเลขที่ตั้งไว้ในใจนั้นมีที่มาจากไหน? หรือมันแค่ล่องลอยมาจากสิ่งที่เคยได้ยินมา
นั่นแปลว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นจากชีวิตของเรา
มันนี่โค้ช 在 Money Coach - หน้าหลัก | Facebook 的必吃
Money Coach, กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย. ถูกใจ 675826 คน · 43867 คนกำลังพูดถึงสิ่งนี้. สร้างแรงบันดาลใจและนำพาคนไทยไปสู่สุขภาพการเงินที่ดี และมีความสุข. ... <看更多>