เรื่องของอากง เมื่อเช้าครับ …
บันทึกเอาไว้
“อากง” วัย 77 ปี เสี่ยงติดโควิด หลังคนในบ้านตรวจเชิงรุกติดเชื้อ 4 คน แต่อากง เชื้อสายจีน ไร้บัตรประชาชน ไม่มีบัตรเข้าถึงสิทธิรักษาพยาบาล จนท.บอกตรวจโควิดให้ไม่ได้เพราะเป็นต่างด้าว ญาติพากลับมารักษาที่บ้าน ใช้วิธีต้มสมุนไพรให้สูดดม ตกดึก อาการทรุด หายใจแรงผิดปกติ ไม่มีถังออกซิเจน ออกไปซื้อ ไปยืมไม่ได้ติดเคอร์ฟิว วันรุ่งขึ้นสิ้นใจ คำพูดสุดท้ายบอกลูก ๆ “ทรมานจังเลย” ส่วนอาม่าติดโควิด นั่งเฝ้าศพไม่ห่าง เคยสัญญา “จะอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า”
เมื่อวานนี้ (13 ก.ค.) ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่ามี “อากง” วัย 77 ปี ทราบชื่อนายอาง้อ (สงวนนามสกุล) เชื้อชาติจีน ซึ่งมาอยู่เมืองไทยตั้งแต่เด็ก และมีครอบครัวตั้งหลักปักฐานอยู่ในประเทศไทยจนถึงปัจจุบัน “อากง” ซึ่งมีอาการคล้ายติดเชื้อโควิด ก่อนจะเสียชีวิตในบ้านพัก ภายในซอยกำนันแม้น 13 แยก 9 เขตบางบอน กทม.
คนในบ้าน 4 คน ได้แก่ นางสมศรี “อาม่า” วัย 72 ปี ภรรยา (เชื้อชาติไทย), ลูกชายวฝวัย 44 ปี ฉีดวัคซีนแอสตร้าเซนเนก้า แล้ว 1 เข็ม , หลานสาววัย 20 ปี , หลานชายวัย 17 ปี ไปตรวจหาเชื้อพบว่าผลเป็นบวกทั้งหมด รวม 4 คน ได้เข้ารับการรักษาแล้วที่ฮอสพิเทล ย่านพระราม 2 ยกเว้น “อาม่า” ที่ไม่ได้เข้ารับการรักษา โดยครอบครัวไม่รู้ว่ารับเชื้อมาจากไหน
ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่คุยกับญาติ เล่าว่า ก่อนหน้านี้เห็นอาการคนในบ้าน ไอ เหนื่อยหอบเหมือนติดโควิด เมื่อวันที่ 6 ก.ค. ตนจึงได้โทรไปที่สาธารณสุข เขตบางบอน เจ้าหน้าที่นัดคิวให้ไปตรวจวันที่ 7 ก.ค.ที่จุดตรวจเชิงรุกตลาดบางแคภิรมย์ โดยพากันไปตรวจทั้งหมด 5 คน รวมถึง “อากง” ที่อาการเริ่มแย่ก็เดินทางไปตรวจเชิงรุกหาเชื้อเช่นกัน
แต่กรณี “อากง” เจ้าหน้าที่บอกว่า ไม่สามารถตรวจให้คนต่างด้าว เนื่องจาก “อากง” มีสัญชาติและเชื้อชาติจีน ไม่มีบัตรประจำตัวประชาชน และไม่มีบัตรสุขภาพเข้าถึงสิทธิการรักษาพยาบาลอะไรเลย “อากง” ไม่สามารถเข้ารับการรักษาที่ไหน เพราะถ้าไม่มีผลตรวจไปยืนยัน ก็ไม่มีที่ไหนรับรักษา
ญาติเล่าว่า วันนั้น อากงได้แต่นั่งหายใจรวยริน ญาติพยายามขอร้องให้ช่วยตรวจ แต่เจ้าหน้าที่ยันยันคำเดิมตรวจให้ไม่ได้เพราะเป็นต่างด้าว ตรวจให้เฉพาะคนไทยเท่านั้น ซึ่งได้ตรวจให้ อาม่า น้องเขย และหลาน ๆ เพราะเป็นคนไทย
ต่อมา วันที่ 10 ก.ค.ทุกคนทราบผลว่า ติดโควิดยกบ้าน
ยกเว้น “อากง” ซึ่งไม่ได้รับการตรวจหาเชื้อและไม่รู้ว่าตัวเองติดเชื้อหรือไม่ ญาติพาอากงกลับมานอนรักษาตัวอยู่ที่บ้าน และมั่นใจว่าอากง ติดเชื้อแน่นอน
ระหว่างอยู่ที่บ้านนั้น “อากง” อาการทรุดลงเรื่อยๆ ขณะที่ “อาม่า” รักอากงมาก เป็นห่วงจนไม่ยอมอยู่ห่างอากง ไม่อยากทิ้งอากงไว้ลำพง เพราะเคยบอกกันไว้ว่าจะอยู่ไปด้วยกันจนแก่จนเฒ่า
“อาม่า” ที่จริงๆ ได้เตียงแล้ว บอกว่า ถ้าอากง ยังไม่ได้ตรวจหาเชื้อและยังไม่ได้เข้ารับการรักษา อาม่าก็จะไม่ไป “อาม่า” บอกลูกและหลาน ๆ ที่ติดเชื้อให้ไปรักษาตัวก่อน อาม่าจะขออยู่ดูแลกับอากง จนกว่าอากง จะได้รับการรักษาแล้ว
ตอนนี้ “อาม่า” ไอหนักมาก เหนื่อย กินอะไรไม่ค่อยได้ ลิ้นไม่รับรส จมูกไม่ได้กลิ่น จนคาดว่าเชื้อน่าจะลงปอดแล้ว
ต่อมาวันที่ 12 ก.ค. อาการของ “อากง” เริ่มทรุดหนักลงอีก แต่ก็ยังพูดคุยกับลูกหลานได้บ้าง อากงเดินเข้าห้องน้ำได้แต่ต้องช่วยพยุงตัว ลูกชายและลูกสะใภ้ มาช่วยกันดูแลอากงกับอาม่า เป็นการดูแลกันเองตามมีตามเกิด ทั้งที่รู้ว่าเสี่ยงติดเชื้อ แต่ก็ต้องทำ เพราะยังพึ่งพาหน่วยงานไหนไม่ได้ ไม่มีใครอยากเข้ามาช่วย คงเพราะกล้วติดเชื้อ โดยช่วยกันป้อนข้าวป้อนน้ำ ต้มสมุนไพรให้สูดดมเพื่อช่วยบรรเทาอาการ
ญาติ ระบุว่า คืนวันที่ 12 ก.ค. อากง หายใจแรงผิดปกติ เป็นเหมือนเป็นสัญญาณอะไรบางอย่าง คิดว่าออกซิเจนในเลือดอาจจะขาด เพราะอากงไม่ได้ใส่สายออกซิเจน
ที่บ้านไม่มีเครื่องผลิตออกซิเจน และไม่มีถังออกซิเจน และไม่มีแม้แต่เครื่องวัดออกซิเจนปลายนิ้ว แต่ “อากง” ยังพูดคุยรู้เรื่องทุกอย่าง ลูกชาย จะออกไปหาซื้อ หรือ ยืมถังออกซิเจน หรือจะขอให้ใครนำถังออกซิเจนมาให้ก็ไม่ได้เพราะติดเคอร์ฟิว ออกจากบ้านไม่ได้ ต้องจำใจปล่อยให้อากงนอนหายใจแรงทั้งคืนจนถึงตี 4 จนหมดเวลาเคอร์ฟิว ซึ่งกว่าจะถึง ตี 4 อาการ “อากง” ก็เหมือนจะไม่ไหวแล้ว
กระทั่งเช้าวันที่ 13 ก.ค. ลูกชายออกไปซื้อออกซิเจนแบบกระป๋องมาใช้ชั่วคราว เพราะหาถังออกซิเจนไม่ได้ ไม่รู้ว่าต้องไปติดต่อขอยืมกับใคร ตระเวนหาซื้อตามตลาดก็หมดเกลี้ยง สุดท้ายทำได้แค่นำออกซิเจนแบบกระป๋องมาประคองลมหายใจอากง ใช้ได้แป็บเดียวก็หมด
ลูก ๆ อยู่ห่าง ๆ ตะโกนถามอากงว่า “เป็นยังบ้าง ๆ กินยาหน่อยมั้ย สู้ ๆ นะใคร ๆ เขาก็หายกันได้ ไม่ถอดใจนะ ยังไงต้องหาย” อากง ตอบรับโดยการพยักหน้า
ถึงตอนนั้น ญาติ เตรียมรถจะพาอากง ไปโรงพยายบาล เพราะเห็นว่าอากง อาการแย่แล้ว ญาติ ๆ พยายามคิดว่าจะไปพูดกับโรงพยาบาลยังไงดี ถ้าบอกว่าอากงเสี่ยงติดเชื้อเพราะคนในบ้านติดโควิด ก็กลัวว่าโรงพยาบาลจะไม่รับรักษา ระหว่างนั้นเวลาประมาณ 11 โมง ลูกชายตัดสินใจไปตายเอาดาบหน้า ถอยรถมาจอดหน้าบ้าน กำลังจะอุ้มขึ้นรถ แต่ยังไม่ทันจะได้อุ้ม อากงน้ำตาไหล ตาลอยเห็นแต่ตาขาว
ลูก ๆ และลูกสะใภ้ รู้ว่าแก่ใจว่า “อากง” น่าจะไม่รอดแล้ว แม้จะยังหายใจอยู่ “อากง” หายใจแรงเฮือกสุดท้าย ขณะนั้นสิ่งที่ลูก ๆ ทำได้คือพูดร่ำลา
ไม่ถึง 5 นาที ลมหายใจจของ “อากง” ค่อย ๆ แผ่วเบาก่อนจะเสียชีวิตลงที่บ้านพัก ขณะที่ “อาม่า” เศร้าใจจนไม่ยอมพูดอะไร ได้แต่นั่งซึม
ญาติของอากง ระบุว่า “ตนเข้าใจว่าถ้าไปตรวจโรงพยาบาลไหน ที่นั้นต้องรับรักษา เราเข้าใจว่าทุกวันนี้คนไทยแทบไม่มีที่รักษา แต่ก็น่าจะมีโรงพยาบาลหลาย ๆ แห่ง ที่น่าจะมีเตียงว่าง ผู้ป่วยไม่ว่าเชื้อชาติอะไรก็สามารถไปรักษาได้ จะเสียเงินเราก็ยอม ตนโทรไปตามโรงพยาบาลต่าง ๆ คำถามแรก ๆ จะถามว่ามีประกันหรือเปล่า เราบอกไม่มี แต่พร้อมจะเสียเงิน ทางโรงพยาบาลตอบกลับทันทีว่าเตียงเต็ม อาจเป็นเพราะเราไม่เข้าสู่เงื่อนไขของโรงพยาบาล จึงทำให้ไม่มีเตียงรองรับ เชื่อว่าโรงพยาบาลคงล็อคเตียงไว้สำหรับผู้ป่วยที่มีประกันหรือไม่ มันน่าจะมีระบบจัดการที่ดีกว่านี้ ”
นางเนตรนภา (สงวนนามสกุล) อายุ 46 ปี ลูกสะใภ้ของอากง (ยังไม่ได้ตรวจหาเชื้อ) เป็นคนนอนเฝ้าอากงกับอาม่า เผยว่า ช่วงแรก ๆ อากง อาการยังไม่หนัก แต่ตกดึกวันที่ 12 ก.ค.อากงอาการทรุด เหนื่อย เริ่มไม่ไหว หายใจแรง จะออกไปหาถังออกซิเจนที่ไหนก็ไม่ได้เพราะติดเคอร์ฟิว จึงโทรบอกพี่เขย กับพี่สะใภ้ ซึ่งอยู่บ้านอีกหลัง ให้ไปหาซื้อถังออกซิเจนตอนเช้าวันรุ่งขึ้น
กลางดึกทุกคนออกจากบ้านไม่ได้ ได้แต่โทรถามไถ่อาการกันเป็นระยะจนถึงตี 4 หมดเวลาเคอร์ฟิว พี่เขยกับพี่สะใภ้จึงขี่รถมาดูอาการของอากง ตนเองพยายามตบหลังอากงให้รู้สึกตัว อากงพูดเสียงเบา ๆ ว่า “ไม่เป็นไร”
ลูกสะใภ้ บอกว่า ตอนเช้า ตนเปิดเพลงจีนให้อากงฟังเพื่อให้รู้สึกผ่อนคลาย ต้มสมุนไพรให้สูดดม อบทั้งบ้านเพื่อให้กลิ่นช่วยบรรเทาอาการ จากนั้นเวลาประมาณ 08.00 น. อาการของอากง หนักขึ้น หายใจแรงขึ้นกว่าเดิม ตนพยายามบีบมือไว้ให้รู้สึกตัว อากงตัวเริ่มซีดอาการเริ่มไม่ดี พูดเสียงเบา ๆ ว่า “ทรมานจังเลย เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอมันเป็นอะไร”
ตนเห็นสภาพอากง รู้สึกสงสารแต่ใจสู้ ทั้งที่นอนหายใจแรง จากนั้นอากง ส่งเสียงเรียกหา “อาม่า” เหมือนพยายามจะถามว่า “อาม่าอยู่ไหน” และถามหา กวาดสายตาดูลูกหลานทุกคน
ตนบอกกับอากง ว่า “ทุกคนอยู่นี่ไม่เป็นอะไรนะอากง”
ประมาณ 9 โมง พี่สะใภ้นำออกซิเจนแบบกระเป๋ามาประคองอาการ “อากง” จับมือลูกชาย 2 คนที่นั่งอยู่ขอบเตียงไว้แน่น ขณะนั้นยังมีลมหายใจอยู่ ลูกชายคนโต พูดว่า “ป๊าอย่าเพิ่งไป ๆ”
ลูก ๆ ตัดสินใจพาไปโรงพยาบาล ระหว่างนำรถมาจอด อาการอากงไม่ไหวแล้ว จึงนั่งสวดมนต์ นำรองเท้า ถุงเท้า เสื้อผ้าชุดใหม่มาเปลี่ยนให้อากงตามธรรมเนียมจีน ลูก ๆ สั่งเสียบอก “อากงไปไหว้พระบนสวรรค์นะ” บอกให้แกไปสบาย
จากนั้นอากง หายใจเฮือกสุดท้าย ก่อนสิ้นใจตาย เห็นสภาพมันบีบหัวใจมาก ไม่คิดว่าจะไปไวขนาดนี้ และสะเทือนใจอาม่าอย่างมากเพราะทั้งคู่รักกันมาก
ลูกสะใภ้ บอกด้วยว่า ก่อนที่ทุกคนในบ้านไปตรวจเชิงรุกหาเชื้อที่ตลาดบางแคภิรมย์นั้น ตนได้พา อาม่า ไปขอตรวจที่ รพ.ตามสิทธิ์การรักษา แต่ทาง รพ.ไม่ยอมตรวจให้ ตนจึงบอกให้ช่วยวัดชีพจร เพราะอาม่าเป็นความดันโลหิตสูง พยาบาลบอกให้ไปหาโรงพยาบาลอื่นนะ
ตนจึงตอบกลับไปว่า “โรงพยาบาลตามสิทธิ์ยังไม่รักษา แล้วจะให้เราไปหาโรงพยาบาลไหน”
พยาบาลคนกล่าวบอก “นโยบายไม่เหมือนกัน นี่เป็นนโยบายของผู้ใหญ่” จนอาม่า บอกว่า “พอเถอะ เอาอาม่ากลับบ้าน อาม่าอยากนอนไม่ไหวแล้ว”
ตนจึงพาอาม่ากลับบ้าน ตนไม่เข้าใจว่าทำไมโรงพยาบาลไม่รับตรวจหาเชื้อให้ “ทำไมต้องแบ่งแยก ถ้าคนเขาไม่ป่วยจริง เขาไม่ไปหรอก”
อยากให้ทุกรพ.เตรียมความพร้อม เพราะจะต้องเจอสถานการณ์แบบนี้อีก “บางคนเขาต้องการรักษาพ่อแม่ เขาไม่บอกหรอกว่าเป็นกลุ่มเสี่ยง เพื่อให้พ่อแม่ได้รับสิทธิ์การรักษา”
อย่างเคสของอากง ถ้ามีออกซิเจน ก็อาจมีโอกาสรอด แต่เราไม่สามารถเคลื่อนย้ายอากง ได้ เพราะเป็นกลุ่มเสี่ยง และเรามีจิตสำนึกที่ไม่พาไปโรงพยาบาล แล้วไปบอกว่าแค่มึนหัว เราก็ทำไม่ได้ เพราะรู้ว่าบ้านเราเสี่ยง วันนี้เราสูญเสียแล้ว อยากสะท้อนถึงภาครัฐให้โรงพยาบาลทุกแห่งเตรียมความพร้อมให้ดี ผู้ป่วยวิกฤตเพียงเสี้ยววินาที คุณก็อาจช่วยเขาได้
ส่วนศพของอากง เมื่อวานนี้ (13 ก.ค.) เสียชีวิตตั้งแต่ 11 โมง ศพอยู่บนเตียงในบ้านทั้งวัน ญาติเปิดประตู หน้าต่างให้อากาศถ่ายเท อาม่า และลูก ๆ นั่งเฝ้าศพอยู่ในบ้าน ลูก ๆ และลูกสะใภ้ ช่วยกันทำอาหารใส่ถาดพร้อมน้ำดื่ม นม วางไว้หน้าบ้าน จุดธูปบอกอากงมาทานข้าว
กว่าเจ้าหน้าที่จะมาชันสูตรพลิกศพก็ค่ำมืดแล้ว จากนั้น อปพร.เขตบางบอน ช่วยเก็บร่างใส่โลง ไปฝากเก็บไว้ในเตาเผาศพวัดกำแพง (เขตบางขุนเทียน) เพื่อเผาวันนี้ (14 ก.ค.)
ลูกสะใภ้ 在 สะใภ้จีน - ลูกสะใภ้บ้านนี้ทำงานเสิร์ฟผัวเขาไม่อายแต่แม่ผัวอายแทน ... 的必吃
สะใภ้จีน - ลูกสะใภ้บ้านนี้ทำงานเสิร์ฟผัวเขาไม่อายแต่แม่ผัวอายแทน [Highlight]. 188K views 1 month ago #สะใภ้จีน #คลับฟรายเดย์เดอะซีรีส์ # ... ... <看更多>